เรื่องเล่าข้างตลาดหุ้น ( ตอนที่1)

ก้าวแรกและก้าวต่อในตลาดหุ้นของสิปปกร

ผมเป็นคนต่างจังหวัดที่ตกอยู่ในภาวะยากจนปากกัดตีนถีบดิ้นรนแสวงหา ถือถุงหิ้วกระดาษบรรจุของใช้และเสื้อยืดสองตัวกางเกงขาสั้นหนึ่งตัวมีเงินติดกระเป๋า 300 บาท สวมใส่ชุดนักเรียนพึ่งจบ ม.ศ.3 นั่งรถ บ.ข.ส จากปราจีนบุรีเข้ามากรุงเทพเมืองหลวง ลงหมอชิต ยืนเก้ๆกังๆงงอยู่ป้ายรถเมล์ ก่อนตัดสินใจกระโดดขึ้นรถเมล์คันใหญ่สาย 39 มาที่โรงเรียนพาณิชย์เจ้าพระยาแถวยมราช เพื่อหาที่เรียนสายอาชีพหวังจบแล้วจะได้หางานทำง่ายๆเพื่อเลี้ยงชีพต่อไป

เมื่อได้ที่เรียนแล้ว ก็ต้องหาที่อยู่ผมเดินหาที่อยู่จากยมราชจนมาถึงสะพานควาย ขอเช่าห้องพักแต่ไม่มีเงินมัดจำวางค้ำขอเจ้าของบ้านกวาดถูช่วยทำงานบ้านเขาถึงยอมให้เช่าอาศัย มีที่อยู่แล้วก็ต้องหางานทำเพื่อจะได้มีเงิน ที่สุดได้งานทำตอนเย็นเป็นเด็กเสริฟอาหารในสวนอาหาร เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตต้องสู้ในเมืองกรุงของผมละครับ

ผมทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย มีใช้บ้างไม่มีใช้บ้างก็ทนๆไป สุดท้ายเรียน 3 ปีจบ ปวช.ทางด้านการตลาด จึงไปสมัครทำงานหลายที่ เคยได้ขายเครื่องดับเพลิง เขาให้แบกเครื่องดับเพลิงสองถังสะพายตระโกนขายตามบ้าน เหงื่อหยดติ๋งขายไม่ได้ซักเครื่องเขาก็ไม่ให้เงิน ต้องหางานใหม่ไปเรื่อยๆ

สุดท้ายไปหางานที่กรมแรงงานเห็นประกาศรับสมัครพนักงานเป็นจำนวนมากของบริษัทสหยูเนี่ยน ผมไม่รอช้ารีบแจ้นไปทันทีครับ ลาดพร้าว 80 หน้าโรงงานคนกว่า 400 ยืนรอเรียกตัวเข้าสอบที่โรงอาหารกัน ผมต้องสอบข้อเขียนแข่งกับคนหลายคนเพื่อคัดให้เหลือ 100 คนแล้วไปสอบสัมภาษณ์เพื่อคัดคนเพียงแค่ 30 คนเพื่อไปทำงานในแต่ละแผนก

ผมโชคดีสอบผ่านข้อเขียนได้ ถูกคัดให้ไปสอบสัมภาษณ์ต่อ ตอนช่วงที่สอบสัมภาษณ์เขาถามว่าใครรู้จักเรื่องหุ้นบ้าง ผมรีบยกมือทันทีครับ ด้วยเพราะคุณพ่อผมเคยบอกว่า ใครได้ทำงาน 3 อย่างนี้มีโอกาสรวย 1.เรื่องหุ้น 2.เรื่องเงิน 3.เรื่องที่ดิน

ผมถูกส่งมาสอบสัมภาษณ์ที่บริษัทหลักทรัพย์ยูเนี่ยน กับคนอีก 2 คน แต่เขาจะคัดเลือกเหลือเพียงแค่คนเดียวสุดท้ายผมก็เป็นคนที่ทางบริษัทเลือกให้ได้ร่วมงานกับเขา ในขณะที่ผมทำงานบริษัทค้าหุ้น ผมก็ต้องพยายามหารายได้เสริมในเวลาที่มี เช่นงานทำตุ๊กตาปูนปั้นขาย งานวางขายเสื้อยืดบนทางเท้า งานเขียนการ์ตูนให้กับสิ่งพิมพ์ เพื่อเก็บสะสมเงินไว้ให้เป็นพลัง

ผมคิดเสมอว่าตัวเองต้องแวกว่ายวัฏจักร์แห่งความยากจนให้พ้น แนวทางที่สำคัญคือต้องรู้จักหา รู้จักใช้ และรู้จักสะสมเก็บออม เมื่อผมมีเงินก้อนหนึ่งก็นำไปซื้อรถปิ๊กอัพ นำมาต่อหลังคาทำเป็นสองแถว เสาร์อาทิตย์วันหยุดก็รับจ้างเหมาพาพวกเที่ยวกัน ถือว่าเป็นรายได้เสริมที่ดีครับ ส่วนเรื่องเรียนผมก็ต้องพยายามเรียนไปเรื่อยๆ จนที่สุดแล้วผมก็เรียนจบ ปวส. จบปริญญาตรี และจบปริญญาโท ตามลำดับ

อาชีพการหาเงินหารายได้ก็มีเข้ามาให้ทำหลายอย่าง ทำงานหนังสือพิมพ์อยู่หลายฉบับ เป็นอาจารย์พิเศษสอนที่กรุงเทพการบัญชีอยู่หลายปี จัดรายการวิทยุ จัดรายการทีวี งานทางด้านการเมืองก็ช่วยเขาหลายด้าน

ด้วยวิถีชีวิตของตัวผมเองผมค่อนข้างเป็นนักสู้ ทำอะไรอย่างจริงจังตั้งใจ งานประจำด้านค้าหุ้นตัวผมเองก็ได้พัฒนามาโดยตลอด จากจุดเริ่มต้นที่ต้องทำหน้าที่ตั้งแต่พนักงานขี่มอเตอร์ไซด์ส่งเอกสาร จนก้าวสู่ผู้ร่วมถือหุ้นก่อตั้งบริษัทหลักทรัพย์กับพวก เป็นผู้บริหารระดับสูงในบริษัทค้าหลักทรัพย์ และก็พลิกตัวเองมาเป็นนักลงทุนในที่สุดครับ

บนเส้นสายของการเดินทางภายใต้วิถีการดิ้นรนต่อสู้ มีหลายบริบทที่จะมาเล่าสู่กันฟัง โดยเฉพาะเรื่องราวการลงทุนในหุ้น จากเรื่องที่เป็นประสบการณ์จริงสามารถนำมาร้อยเรียงเพื่อการเรียนรู้และนำไปต่อยอดความคิดพิชิตหุ้นตลอดจนหลีกเลี่ยงความเสี่ยงกับการสู้หุ้นต่อไปได้ (โปรดติดตามตอนต่อไป)

สิปปกร ขาวสอาด
30/3/63